Higs, koji je 2013. dobio Nobelovu nagradu za fiziku za svoj rad iz 1964. koji je pokazao kako je bozon pomogao da se svemir poveže dajući česticama njihovu masu, preminuo je u ponedjeljak kod kuće u Edinburgu.
Nakon serije eksperimenata koji su ozbiljno započeli 2008. godine, njegovu teoriju su dokazali fizičari koji su radili na Velikom hadronskom sudaraču u Cernu u Švajcarskoj 2012. godine.
Nobelovu nagradu podijelio je sa Fransoa Englertom, belgijskim teoretskim fizičarem čiji je rad 1964. godine takođe direktno doprinio ovom otkriću.
Član Kraljevskog društva i počasni pratilac, Higs je većinu svog profesionalnog života proveo na Univerzitetu u Edinburgu, koji je osnovao Higsov centar za teorijsku fiziku u njegovu čast 2012. godine.
Rektor Univerziteta u Eedinburgu Piter Metison je rekao da je Higs je bio izuzetan pojedinac.
„Istinski nadaren naučnik čija su vizija i mašta obogatile naše znanje o svetu koji nas okružuje. Njegov pionirski rad motivisao je hiljade naučnika, a njegovo nasleđe će nastaviti da inspiriše mnoge druge generacije koje dolaze“, rekao je Metison.
Kraljevska švedska akademija nauka, koja dodeljuje Nobelovu nagradu, rekla je tada da standardni model fizike koji podupire naučno razumijevanje univerzuma „počiva na postojanju posebne vrste čestice: Higsove čestice“.
„Ova čestica potiče iz nevidljivog polja koje ispunjava sav prostor. Čak i kada se svemir čini praznim, ovo polje je tu. Bez toga ne bismo postojali, jer čestice dobijaju masu iz kontakta sa poljem. Teorija koju su predložili Englert i Higs opisuje ovaj proces“, naveli su.
Rođen u Njukaslu, Higs ima dva sina – Krisa i Džonija i dvoje unučadi. Njegova supruga Džodi, lektorka od koje je bio razveden, umrla je 2008. godine.
