Danas prilično neobično zvuči podatak kako je Crna Gora tada bila podijeljena na čak 84 opštine.
Bilo je to u doba od 1952. do 1955, kada je u NR Crnoj Gori postojalo 10 srezova i jedan grad, pod čijom je jurisdikcijom bilo 75 opština i devet gradskih opština.
Status grada imao je Titograd, koji je ujedno bio i srez u čijem je sastavu bilo 13 opština – danilovgradska, spuška, slapska, zagaračko-komanska, ljevorečka, kučka, biočka, tuška, zetska, lješkopoljska, lješanska, piperska i zatrijebačka.
Cetinjski srez obuhvatao je gradsku opštinu Cetinje, te riječku, sokolsku, njeguško-ćeklićku, cucku i čevsku opštinu.
Na teritoriji Nikšićkog sreza bila je gradska opština Nikšić, te župska, gornjepoljska, moštanička, lukovska, golijska, banjsko-vučedolska, grahovska i pješivačka opština.
U Barskom srezu bile su gradske opštine Bar i Ulcinj, te opštine paštrovska, spičanska, crmnička, mrkojevićka, krajinska i vladimirska.
Dvije gradske opštine bile su u Bokokotorskom srezu, i to Kotor i Herceg Novi, a u njegovom su sastavu bile i tivatska, budvanska, risanska i grbaljska opština.
Kolašinski srez obuhvatao je gradsku opštinu Kolašin i opštine donjomoračku, gornjomoračku, rovačku, mateševsku i poljsku.
Pored gradske opštine Bijelo Polje, u sastavu Bjelopoljskog sreza bile su i mojkovačka, tomaševska, ravnoriječka, koritska, bistrička, limska, pavinpoljska i lozansko-zatonska opština.
Ivangradski srez imao je 12 opština. Sjedište je bilo u gradskoj opštini Ivangrad, a preostale opštine bile su andrijevička, plavska, gusinjska, murinska, budimska, biševska, trepačka, manastirska, rožajska, petnjička i gornjoselska.
U Durmitorskom srezu bilo je šest opština, i to jezerska (žabljačka), šaranska, uskočka, drobnjačka, planinopivska i župopivska.
Uz gradsku opštinu Pljevlja, u Pljevaljskom srezu bile su i bobovska, boljanička, bukovička, breznička, zabrdska, kosanička, maočka i meljačka opština).
